از اصفهان تا تهران با دوچرخه – خرداد 1353
Travel photos of Esfahan to Tehran by bicycle , year 1973 – When i was 15 years old
Duration : 5 days
Distance 450 km
زمان : سال 1353 – اواسط خردادماه
لوازم و تجهیزات : دو تا دوچرخه قراضه ( یکی هرکولس انگلیسی بسیار قدیمی که من بازحمت زیاد آنرا بازسازی کرده بودم و دیگری نامش یادم نیست ، ساخت هند ) ، یه دوربین عکاسی با سه پایه ، مقداری خرت و پرت و البته یه ضبط صوت پرتابل پیشرفته !! با مقداری نوار کاست .
سن : 15 سال
افراد : سروش مطهر – حمید خسروی
طول سفر : چهار روز و نیم .
مسافت : 450 کیلومتر
سایر تجهیزات : دو تا روحیه قوی !! و بی باک !!!!
شرایط خانواده : پدر موافق ، مادر با چشمان گریان !
================================
یک صبح شنبه در خردادماه سال 1353 ، پس از تعطیلی مدارس – دوستان برای بدرقه ما آمده بودند
به چراغ نفتی دقت کنید ، اوج تکنولژی آن زمان !!!! – چراغ قوه آنقدر لوکس بود که حتی بفکر تهیه آن نیز نبودیم !!
اون زمانها که از اتوبان خبری نبود . حداکثر ترافیک جاده همین بود .
حالا دیگه ظهر شده و باید بفکر نهار بود
تو این جاده صاف و مستقیم ، هرچی میریم که نمی رسیم !
شام نیمرو در یک قهوه خانه بین راهی
خواب روی سکوی جلوی همان قهوه خانه فَکَسَنی .
صبح شده و این همسفر ما هنوز خوابه . مثل اینکه دیروز خیلی خسته شده !
اون وقتها چادر و کیسه خواب برای ما مثل رویا بود .
دلیجان 70 کیلومتر !!!!
صرف چای از فلاسکی که همراه داشتیم برای رفع خستگی
خب . اینهم محدوده قم . داریم به تهران نزدیک میشیم
یه جوی آب و سایه درخت چقدر برای استراحت میچسبه !!!
همسفر من ، حمید خسروی ، بسیار با استقامت و خوش سفر بود
توقف و عکسی دیگر
و بالاخره وارد استان تهران شدیم
و نهایتا ظهر چهارشنبه ، رسیدیم به منزل بستگان در تهران
12 دیدگاه. ارسال دیدگاه
بسیار عالی
خسته نباشی منم یادمه راه افتادی رفتی یادش بخیر از کوچه حکیم نظامی خیابان خواجو
سلام. فکر کنم شما یکی از همسایه های ما بودید. درسته؟
خوشحال میشم خودتون را معرفی کنید.
یاد اون روزها بخیر.
👌👌
سلام جناب مطهر بزرگوار بنده از همدوره ای های دبیرستانی نویدجان هستم و دورادور پیگیر احوال بودم و هستم. این عکسها یک دنیا حرف داره و حسرت حتی برای ما که اون زمان رو تجربه نکردیم…سربلند و پیروز باشید
الان با دل نوشته های شما اشنا شدم …. حض فراوان بردم …. پاینده باشید و استوار ….
بسیار عالی
روحیمونو تازه کردید با این سفرنامه و البته عکسای خوبی گرفتید
چه خاطره ی بینظیری
واقعا فوق العادست
جناب سروش با درود فراوان. از مشاهده عکس های دوچرخه سواریتان در سال ۵۳ بیشتر از عکس های رنگی امروزه در اروپا لذت بردم. قطعأ تجربه ایی بود متفاوت از هر آنچه ممکن است امروزه با تکنولوژی و دوچرخه های سبک و راحت اتفاق بیفتد. اگر مارک و مدل دوربین عکاسیتان را به خاطر دارید و یا از آن عکسی دارید بفرمایید.
با تشکر از شما.
دوربین من در آن موقع ریکو بود ولی مدلش یادم نیست.
سلام. سفر جذابی را در آن زمان با امکانات حداقلی انجام دادید. بسیار تحسین برانگیز بود. امیدوارم همیشه سلامت و شاد باشید
بسیار عالی